Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu, Stefan Zweig
Yalnız başıma evde oturuyordum, saatlerce, günlerce ve seni düşünmekten başka hiçbir şey yapmıyordum, tekrar tekrar sana ait yüzlerce küçük anıyı, her karşılaşmaýı, her bekleyişi kendim için yeniliyordum, bu küçük kesitleri birer tiyartro oyunu gibi kendime sahneliyordum.
0 Yorum :
Yorum Gönder