Olağanüstü Bir Gece, Stefan Zweig
Heyecanlı bir bekleyiş içinde, bu ciddi suçlamanın akabinde gelecek bir yankı, bir çığlık, aşağılama, ümitsizlik belirtisi bekledim. Hiç bir şey olmadı! Hiç cevap yoktu! Bir kez daha bu sefer yüksek sesle "hırsız, hırsız" diye yineledim, sanki sağırlaşmış olan vicdanımı uyandırabilecekmişim gibi geliyordu. Hala bir cevap yoktu. Aniden, beynimde yanan bir ışıkla sadece utanmaya çalıştığımın farkına vardım ama hiç bir şekilde utanç duymuyordum. Benliğimin kuytu köşelerinde bu yaptığım çılgın işten gurur duyuyordum, kıvançlıydım.
0 Yorum :
Yorum Gönder