Kahperengi, Hande Altaylı

"Ölmek her şeyin sonuysa, ben de öldüm işte" diye geçirdi aklından. "Öldüm de gömülmedim."

Kahperengi, Hande Altaylı

Yoldaki taş, ağaçtaki dal kadar ait olurlardı yaşadıkları yere.

Kahperengi, Hande Altaylı

Bir şey olmaktan çoktan umudunu kesip sadece var olmak için çabalayan insanların vurdumduymazlığı mahallenin her taşına sinmişti.

Kahperengi, Hande Altaylı

Kocasını evde tutmak için yapmayacağı şey yoktu. Bir keresinde köftesine katıp leylek boku bile yedirmişti Recep'e. İşe yaramadığını gör...

Kahperengi, Hande Altaylı

"Kim bilir, belki de bütün bu üzüntüler, can çekişmeler, hüsranlar kendi kendimize kurduğumuz düşlerin sonucuydu."

Kahperengi, Hande Altaylı

İki yılın sonunda anlamıştı ki, sen bir şehre ait oldukça, o da sana ait oluyordu.

Kahperengi, Hande Altaylı

Kabuslar sadece rüyalarda olmuyordu, en korkunçlarını gözleri açıkken yaşıyordu insan; çünkü hayatın hayal gücü, insan beynininkinden çok d...

Kahperengi, Hande Altaylı

Ama insan her sorunda kaçamaz Narin. Mücadele etmeyi öğrenmelisin

Kahperengi, Hande Altaylı

Bazen kendi avlularından onların sesini duyardı. Ümmühan'ın kahkahalarını, oğlunu yüksek sesle "Kuzzum!" diyerek sevişini, o e...

Kahperengi, Hande Altaylı

"Biliyor musun" dedi Fırat, "galiba aşk birini unutmamak değil, onu her gördüğünde yeniden hatırlamak. Kaç yıl geçerse geç...

Kahperengi, Hande Altaylı

Yıllar boyu içinde taşıdığın ve artık bir parçan haline gelmiş birinin seninle sizli bizli konuşurken, birkaç ay öncesine kadar adını bile...

Kahperengi, Hande Altaylı

"Yeter artık, arayıp durma!"

Kahperengi, Hande Altaylı

Aynı günler herkeste farklı izler bırakıyordu ve aynı hikâyeye herkes farklı filmler çekiyordu. Ya da daha kötüsü, çok iyi tanıdığın biri sa...