Kahperengi, Hande Altaylı

Bir insana yüzde yüz güvenmekle yüzde doksan güvenmek arasında dağlar kadar fark vardı. Çünkü eksilen yüzde birin nereden eksildiğini bileme...

Kahperengi, Hande Altaylı

İnsan aynı anda hem içine hem dışına bakamazdı ve onun da gözleri içine dönmüştü.

Kahperengi, Hande Altaylı

Yıllar boyu içinde taşıdığın ve artık bir parçan haline gelmiş birinin seninle sizli bizli konuşurken, birkaç ay öncesine kadar adını bile d...

Kahperengi, Hande Altaylı

Yalnızlıkta "çat kapı" yoktur ve yalnız biri kimsenin hayatının doğal uzantısı olmadığından,biriyle buluşmak için daima randevulaş...

Kahperengi, Hande Altaylı

Geceleri başını göre kaldırdığında gördükleri kendi yıldızlarıydı. İki yılın sonunda anlamıştı ki, sen bir şehre ait oldukça, o da sana ait ...

Kahperengi, Hande Altaylı

Yıllar boyu içinde taşıdığın ve artık bir parçan haline gelmiş birinin seninle sizli bizli konuşurken, birkaç ay öncesine kadar adını bile d...

Kahperengi, Hande Altaylı

İnsanın kendisine yapabileceği kötülüğün sınırları olmalıydı.

Kahperengi, Hande Altaylı

... ve o tam karşısında duruyordu. bunca yılda ve bunca yoldan sonra...

Kahperengi, Hande Altaylı

Çaresizlik insanın olağandışı olandan medet ummasına yol açıyordu.

Kahperengi, Hande Altaylı

Deniz tutmuş gibi hissediyordu ama aslında hayat tutmuştu.

Kahperengi, Hande Altaylı

Etrafına bakınıp restoranı dolduran kalabalık içinde kaç kişinin zorunluktan gülümsediğini, kaçının mutsuzluktan ölmek üzere olduğunu tahmin...

Kahperengi, Hande Altaylı

Yalnızlık tek başına kalmak değil, tek başına kalmaktan kaçmaya çalışmaktır. Bunun için ne kadar uğraşırsan durumun o kadar acıklı hale geli...

Kahperengi, Hande Altaylı

Belki de dünyanın yuvarlak olması, daima başladığın yere, yani kendine döneceğin anlamına geliyordu.