-->

Kahperengi, Hande Altaylı

... dünya küçük diyenler yanılıyordu. küçük falan değildi dünya, basbayağı dardı. bazen dört kişiyi bile alamayacak kadar dardı...

Kahperengi, Hande Altaylı

Bazen insan ruhu yüzünü geceye döner ve o zaman hiç güneş doğmaz. Gün bir döngü değil, monoton bir çizgi halini alır ve dünya tıpkı bir kâğı...

Kahperengi, Hande Altaylı

Yalnızlık tek başına kalmak değil, tek başına kalmaktan kaçmaya çalışmaktır. bunun için ne kadar uğraşırsan durumun o kadar acıklı hale geli...

Kahperengi, Hande Altaylı

"Karanlık. Karanlık. Karanlık. Bazen insan ruhu yüzünü geceye döner ve o zaman hiç güneş doğmaz. Gün bir döngü değil, monoton bir çizgi...

Kahperengi, Hande Altaylı

Geçmişin asla sandığımız kadar uzakta kalmadığı gerçeğiyle yüzleşmek, yeteri kadar uzağa gidemediği kaygısını doğuruyordu. Yoksa yılla geçti...

Kahperengi, Hande Altaylı

Bir şey olmaktan çoktan umudunu kesip sadece var olmak için çabalayan insanların vurdumduymazlığı mahallenin her taşına sinmişti. Fakirliğin...

Kahperengi, Hande Altaylı

"galiba aşk birini unutamamak değil, onu her gördüğünde yeniden hatırlamak. Kaç yıl geçerse geçsin, her karşına çıktığında aynı şekilde...

Kahperengi, Hande Altaylı

Yalnızlıkta 'çat kapı' yoktur.Ve yalnız biri kimsenin doğal uzantısı olmadığından, biriyle buluşmak için daima randevulaşmak zorunda...

Kahperengi, Hande Altaylı

Anlaşılan, çok para verilen eşyaların, temel görevlerinin yanında göz okşamak gibi bir vazifeleri de oluyordu. Kendi eşyaları bu konuda kılı...

Kahperengi, Hande Altaylı

Narin de küçük yaşında hem cennete hem de cehennemi görmüştü. Kim ne derse desin, o biliyordu, ikisi de bu dünyadaydı. Yan yana, omuz omuza....

Kahperengi, Hande Altaylı

"Buna inanmak isterdim." dedi Narin. "Neye?" "Her şeyin bir rüya olduğuna. Etten kemikten rüyalar görebildiğimize...

Kahperengi, Hande Altaylı

Herkesin kıyameti kendine koptuğundan ve herkesin yangını kendini yaktığından, içinde olduğunuz karanlığın ne kadar koyu olduğunu kimse göre...