-->

Satranç, Stefan Zweig

İnsan kendini ne kadar kısıtlarsa o kadar sonsuzluğa yakın oluyordu; dünyadan uzak görünen bu insanlar kendi benzersiz malzemeleriyle karınc...

Satranç, Stefan Zweig

Satrancın çekiciliği temelde bir tek şeyden kaynaklanır: stratejisinin farklı beyinlerde farklı biçimlerde gelişmesinden." (Can Sanat Y...

Satranç, Stefan Zweig

bütün çevreme ve hatta kendi bedenime bile tümüyle hiçlik egemendi. Elimden her nesneyi almışlardı, zamanı bilmeyeyim diye saati, yazı yazam...

Satranç, Stefan Zweig

Bize hiçbir şey yapılmadı yalnızca tam bir hiçliğin ortasına koyulduk , çünkü bilindiği gibi dünyada hiçbir şey insan ruhunu hiçlik kadar ba...

Satranç, Stefan Zweig

En kötüsü de seni okyanusun sessiz derinliğinden dış dünyaya çekip çıkaracak olan kablonun kopmuş olduğunu ve asla yukarı çıkamayacağını bil...

Satranç, Stefan Zweig

Fakat kitapla birlikte cehennemime geri döndüğüm an, ne andi! Sonunda yalnızdım ve artık asla yalnız olmayacaktım! Çok değerli bir yoldaşım ...

Satranç, Stefan Zweig

İnsan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler ve hiçbir şey olmaz. Bekleyip durur insan. Hiçbir şey olmaz. İnsan bekler, bekler, bekle...

Satranç, Stefan Zweig

Kendini ne kadar sınırlarsa, bir o kadar da sonsuzluğa ulaşır; işte dünyadan kopuk yaşayan bu insanlar, tıpkı karıncalar gibi özel cevherler...

Satranç, Stefan Zweig

"İnsan bir şey bekliyordu, sabahtan akşama kadar bekliyordu ve hiçbir şey olmuyordu. İnsan bekliyor, bekliyor, bekliyordu, düşünüyor, d...

Satranç, Stefan Zweig

" Bu dünyada bir zamanlar bir Rembrant'ın, bir Beethoven'in, bir Dante'nin, bir Napoleon'un yaşadığı hakkında en ufak b...

Satranç, Stefan Zweig

"Fakat yeryüzünde kimin, hiçliğin kölesi olan benim kadar yararsız ve kullanılmayan zamanı vardı ki? Kim bu denli hırs ve sabırla dolu...