-->

Satranç, Stefan Zweig

Hiçbir insan yüzü görmüyor, bir insan sesi duymuyordum; gözler, kulaklar, bütün duyular sabahtan geceye ve geceden sabaha kadar hiçbir şeyle...

Satranç, Stefan Zweig

"Kendimize,tümüyle bizim olan,başkalarının giremeyeceği,gerçek özgürlüğümüzü oluşturabileceğimiz,tam anlamiyla inzivaya çekilip yalnız ...

Satranç, Stefan Zweig

...Bu kapkara sessizlik okyanusunda bir cam kubbe altında yaşayan bir dalgıç gibiydik. Belki de daha kötüsü; kendisini dış dünyaya bağlayan ...

Satranç, Stefan Zweig

"Yaşamımda ilk kez, yeryüzündeki en büyük kötülüklerin kaynağının vahşet ve kötü niyet değil, kişilerin yenemedikleri zayıflıkları oldu...

Satranç, Stefan Zweig

Besbelli ruhumuz için yorucu ve tehlikeli olabilecek şeyleri kendiliğinden yok eden gizemli güçler var beynimizde, çünkü ne zaman geriye dön...

Satranç, Stefan Zweig

Bize hiçbir şey yapmadılar; bizi sadece tam bir boşluğun içine bıraktılar ve herkes bilir ki, dünyada, boşluğa bırakılmışlık ve terkedilmişl...

Satranç, Stefan Zweig

Bir Beethoven, bir Dante, bir Napolyon hakkında en ufak fikri bile olmayan birinin kendini büyük bir adam sanması aslında o kadar kolaydir k...

Satranç, Stefan Zweig

Bizzat kendi düşüncelerim sebebiyle boğulana kadar öğürmek ve sonunda onları kusmaktan başka çarem kalmadığına inanmak, onlara her şeyi anla...

Satranç, Stefan Zweig

Her iki tarafım,siyah ve beyaz,birbirleriyle yarışmak zorundaydı ve her biri ayrı zafer için kazanmak için sabırsızca bir hırs ortaya koyuyo...

Satranç, Stefan Zweig

Düşünceler dahi hiçliğe uzun süre tahammül edemez. Sabahtan akşama kadar bir şey olmasını beklerdiniz ancak tek bir şey olmazdı. Bekleyip du...

Satranç, Stefan Zweig

"Ama ne kadar soyut görünürlerse görünsünler düşüncelerin bile sağlam bir zemine ihtiyacı vardır yoksa çılgın daireler çizerek dönmey...

Satranç, Stefan Zweig

Yapacak, duyacak, görecek hiçbir şey yoktu. Her yerde ve sürekli hiçlikle çevriliydi insan, boyuttan ve zamandan tümüyle yoksun boşlukla. ...