-->

Satranç, Stefan Zweig

" Sessizliğin simsiyah okyanusunda cam fanusta yaşayan bir dalgıç gibi yaşamaya başlıyor insan orada. Dış dünyayla olan tek bağın koptu...

Satranç, Stefan Zweig

"Bildiğim kadarıyla, Czentovic'ten en ufak bir psikolojik bilgi koparmayı kimse başaramadı. Bu kurnaz köylünün, derinde yatan yeter...

Satranç, Stefan Zweig

Ama yeryüzünde kimin, hiçliğin kölesi olan benim kadar yararsız ve kullanılmayan zamanı vardı ki, kim bu kadar hırs ve sabırla doluydu?

Satranç, Stefan Zweig

Satranç insanoğlunun bulduğu tüm oyunların arasında rastlantının her çeşit despotluğuna karşı koyan ve kazanılan zaferlerin yalnızca akla ya...

Satranç, Stefan Zweig

"Şimdi herhalde hemen kitabı elime aldığımı, gözden geçirip, okuduğumu tahmin ediyorsunuzdur. Asla! İlk yapmak istediğim, yanımda kitap...

Satranç, Stefan Zweig

Kitabı derhal elime alıp baktığım ve okuduğum tahmininde bulunuyor olabilirsiniz. Kesinlikle öyle değil! Yanında bir kitap olmasının verdiği...

Satranç, Stefan Zweig

... çünkü satranc oyununun tinsel enerjileri dar sinirlarla cevrili bir alana sürgün ederek, en zorlayici düsünme edimlerinde bile beyni bit...

Satranç, Stefan Zweig

Düşünce dediğimiz şey ne kadar soyut olursa olsun her zaman bir dayanağa ihtiyaç duyuyordu. Bu dayanağı bulamadığımız takdirde onlar da anla...

Satranç, Stefan Zweig

Ama yeryüzünde kim hiçliğin kölesi olan benim gibi, o kadar boş ve yararsız zamana sahipti, bu kadar ölçüsüz tutku ve sabır kimin emri altın...

Satranç, Stefan Zweig

"Onların istediği de aynen buydu; dibine kadar düşüncelerime batıp boğulmam, en sonunda dayanamayıp onları kusmaktan başka çaremin kalm...

Satranç, Stefan Zweig

hiçbir şey yapılmadı bize, yalnızca mükemmel bir hiçliğin içerisine koydular, çünkü malum, dünya üzerinde hiçbir şey insan ruhuna hiçlik kad...

Satranç, Stefan Zweig

Ama ne kadar soyut görünürlerse görünsünler düşüncelerin bile sağlam bir zemine ihtiyacı vardır yoksa çılgın daireler çizerek dönmeye başlar...

Satranç, Stefan Zweig

"İnsan bir aşağı bir yukarı gidip geliyordu ve onunla birlikte düşünceler de bir aşağı bir yukarı, bir aşağı bir yukarı gidip geliyordu...

Satranç, Stefan Zweig

Bu düşünceler bir kere harekete geçtiler mi, durmak bilmeden kafamın içinde dönüyorlar, hep yeni baştan, hep başka bileşimlerde oluşuyor ve ...