Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu, Stefan Zweig
Fakat sen beni tanımadın. Hayır sen beni tanımadın, bana karşı hiçbir zaman o anda olduğun kadar yabancılaşmadın. -aksi takdirde birkaç dakika sonra yaptığını asla yapamazdın- Beni öpmüştün, bir defa daha tutkuyla öpmüştün. Karışan saçlarımı tekrar düzeltmek zorundaydım ve aynanın önünde dururken, aynadan -utançtan ve dehşetten olduğum yere çökeceğimi sandım- evet, aynadan, birkaç büyük kağıt parayı belli etmeden manşonuma sıkıştırdığını gördüm. Acaba o anda çığlık atmamayı, sana tokat atmamayı nasıl başardım, bilemiyorum. Bana, seni çocukluğundan beri seven, çocuğunun annesi olan bana, o gecenin karşılığında para ödemiştin! Tabarin'de bulduğun bir orospuydum senin için, yalnızca o kadar.
0 Yorum :
Yorum Gönder