Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu, Stefan Zweig
"Kimse seni ben olan ve senin için daima öyle kalacak bu varlık kadar esirce, köpekçe, böylesi bir sadakatle sevmemiştir; çünkü yeryüzündeki hiçbir şey bir çocuğun karanlıktan gelen fark edilmemiş aşkına benzemez." "Sadece yalnız çocuklar bütün tutkularını derli toplu tutabilirler. Diğerleri içlerindeki bu duyguyu arkadaşlarıyla gevezelik ederek tüketirler, mahremiyetlerle aşındırırlar." "Senin tarafından tanınmamak kaderim oldu, ömür boyu bununla yaşadım ve şimdi bununla ölüyorum."
0 Yorum :
Yorum Gönder