-->

Satranç, Stefan Zweig

İnsan bir şey bekliyordu ve hiçbir şey olmuyordu. İnsan tekrar tekrar bekliyordu. Hiçbir şey olmuyordu. İnsan bekliyor, bekliyor, bekliyordu, düşünüyor, düşünüyordu, şakakları ağrımaya başlayana kadar düşünüyordu. Hiçbir şey olmuyordu. İnsan yalnız kalıyordu. Yalnız. Yalnız.
Yazar

0 Yorum :

Yorum Gönder

Adsense Reklam (Yayın Üstü)

Adsense Reklam (Yayın Ortası)

Adsense Reklam (Yayın Ortası)

 2022 Linkleri Yenilendi!

PDF İndir - EPUB İndir - MOBİ İndir

Adsense Reklam (Yayın Altı)

 2023 Linkleri Yenilendi!

PDF İndir - EPUB İndir - MOBİ İndir


DİĞER KİTAPLARI İNCELE

KİTAP SÖZLERİ / YORUMLARI OKU