Satranç, Stefan Zweig

30 Kasım 2020 Pazartesi 0 Yorum

İnsan bir şey bekliyordu, sabahtan akşama kadar bekliyordu ve hiçbir şey olmuyordu.İnsan tekrar tekrar bekliyordu.Hiçbir şey olmuyordu.İnsan bekliyor, bekliyor, bekliyordu, düşünüyor, düşünüyor, düşünüyordu, şakakları ağrıyana kadar düşünüyordu.Hiçbir şey olmuyordu.İnsan yalnız kalıyordu.Yalnız ve yapayalnız.
Yazar