Şeker Portakalı, José Mauro de Vasconcelos
"Ne yaptın, anlatır mısın?" "Sabahları erkenden kalkıp Serginho'nun evinin bahçesine uğruyorum. Bahçe kapısı kilitli değilse çabucak girip bir çiçek alıyorum. Zaten orada o kadar çok çiçek var ki eksikliği fark edilmiyor." "Olabilir. Ama bu yaptığın doğru değil. Bir daha sakın böyle bir şey yapma. Hırsızlık olmasa da küçük bir 'aşırma' sayılır." "Hiç de değil, Dona Cecília. Dünya Tanrı'nın değil mi? Dünyadaki her şey Tanrı'nın değil mi? Öyleyse çiçekler de Tanrı'nın..." Kurduğum mantık karşısında şaşırıp kalmıştı. "Başka türlü çiçek getiremezdim, öğretmenim. Evimizde çiçek bahçesi yok. Çiçek pahalı bir şey... masanızdaki bardağın sürekli boş kalmasını istemedim." Zorlukla yutkundu.
0 Yorum :
Yorum Gönder