Kahperengi, Hande Altaylı

İnsan ne kadar başarmış görünürse görünsün, kaybedilmiş savaşların izlerini taşıyordu.

Kahperengi, Hande Altaylı

Ne umut uğruna korkusunu unutabiliyor ne de korkusuna teslim olup umuduna veda edebiliyordu.

Kahperengi, Hande Altaylı

Bir insana yüzde yüz güvenmekle yüzde doksan dokuz güvenmek arasında dağlar kadar fark vardı. Çünkü eksilen yüzde birin nereden eksildiğini ...

Kahperengi, Hande Altaylı

İnsan bazen bir yerde takılıp kalıyordu ve diğerleri yürüyüp giderken o bir yol bulup geçemiyordu.Kendisine olan da buydu..

Kahperengi, Hande Altaylı

Unutulmuş biri olmak kötüydü, unutulmuş ama unutamamış biri olmak ise korkunçtu....

Kahperengi, Hande Altaylı

Bazen başladığın yere dönebilmen için dünyayı dolaşman gerekiyordu.

Kahperengi, Hande Altaylı

Duygular gibi hatıralar da karşılıksız çıkabiliyordu.

Kahperengi, Hande Altaylı

Hiç gülme öyle geri zekâlı gibi!

Kahperengi, Hande Altaylı

"Yalnızlık tek başına kalmak değil, tek başına kalmaktan kaçmaya çalışmaktır. Bunun için ne kadar uğraşırsan durumun o kadar acıklı hal...

Kahperengi, Hande Altaylı

Maviye boyalı bir kapının önünden kaderinin ötesine bakıyordu.

Kahperengi, Hande Altaylı

Yıllar boyu içinde taşıdığın ve artık bir parçan haline gelmiş birinin seninle sizli bizli konuşurken, birkaç ay öncesine kadar adını bile d...

Kahperengi, Hande Altaylı

İnsan ne kadar basarmiş gorünürse görünsün kaybedilmiş savaşların izini taşıyordu

Kahperengi, Hande Altaylı

Hayat, doğrularla yanlışlar arasında bir sarkaç gibi sallanıp dururken, insanlar da onunla birlikte bir o yana, bir diğer yana savrulur. ...