Kahperengi, Hande Altaylı

Duygular gibi hatıralarda karşılıksız çıkabiliyordu..Aynı günler herkeste farklı izler bırakıyordu ve aynı hikayeye herkes farklı filmler çe...

Kahperengi, Hande Altaylı

Tıpkı güneşin hiçbir zaman "bugün tadım yok, doğmayayım" dememesi gibi, kuşlar da günleri iyi kötü diye ayırmıyorlardı.

Kahperengi, Hande Altaylı

Kimsenin hayatı kolay değildi. Şanslı doğmak diye birsey yoktu. Doğan her insan şanssızdı ve sabırla bunu öğreneceği günü bekliyordu.

Kahperengi, Hande Altaylı

Anlaşılan, çok para verilen eşyaların, temel görevlerinin yanında göz okşamak gibi bir vazifeleri de oluyordu.

Kahperengi, Hande Altaylı

Şartlar bazen insanı, istemese de yalan söylemek zorunda bırakırdı.

Kahperengi, Hande Altaylı

Her şeyin mümkün olduğu bir alemde yaşadığını uzun zaman önce öğrenmişti.

Kahperengi, Hande Altaylı

Böyle bir sabah için cinayet bile işleyebilirdi insan ve böyle bir sabahı özlerken ölebilirdi.

Kahperengi, Hande Altaylı

Bazen,gün bir döngü değil,monoton bir çizgi halini alır ve dünya tıpkı bir kağıt gibi dümdüz olurken,hayat engebeli olmaktan çıkıp engebenin...

Kahperengi, Hande Altaylı

"Hayatımda senin gibi bir salak görmedim. Cahil misin sen Allah aşkına?

Kahperengi, Hande Altaylı

Kendi evlerinin sadece bir adım sağında mutlu insanların yaşadığını bilmek ağrına gitti Narin'in ve yedikleri boğazına dizildi.

Kahperengi, Hande Altaylı

Tuhaf olan kendini yalnız değil terkedilmiş hissediyordu..

Kahperengi, Hande Altaylı

"Ben onu hatırladım, o beni neden hatırlamadı?" Diye sordu kendine... İçinde belki on kere üst üste sorduğu bu soruyu, yine kendi ...

Kahperengi, Hande Altaylı

"Ben onu hatırladım, o beni neden hatırlamadı? " Diye sordu kendine. "Sen onu hatırladın, çünkü sen ona âşıktın!"