Altıncı Koğuş, Anton Çehov Sanki hiçbir zaman sesini yükseltmeyeceğine, emir kipi kullanmayacağına yemin etmişti. 24 Aralık 2020 Perşembe 0 Yorum
Altıncı Koğuş, Anton Çehov Eskisi gibi sabahları saat sekizde kalkıyor, çaydan sonra eski kitaplarını ve dergilerini okumaya koyuluyordu. Yenilerini almak için artık p... 0 Yorum
Altıncı Koğuş, Anton Çehov Sizin inanmış olmanız çok iyi bir şey. Böyle bir inançla dört duvar arasında bile mutlu yaşanabilir... 0 Yorum
Altıncı Koğuş, Anton Çehov -Azizim, dedi, ben cesaretimi kaybettim, ümitsizliğe düştüm. İvan Dimitriç alay ederek: - Biraz felsefe yapınız, dedi- ? 0 Yorum
Altıncı Koğuş, Anton Çehov Yüksek ideallerden yoksun olan toplum zorbalıkla, kaba bir sefahatle ve ikiyüzlülükle çeşitlendirilmiş cansız, anlamsız bir yaşam sürdürmekt... 0 Yorum
Altıncı Koğuş, Anton Çehov Hastaneye düşmenin ahlakla, mantıkla bir ilgisi yok. Her şey içinde bulunduğumuz duruma bağlı. Yakaladıklarını buraya tıkarlar, yakalayamadı... 0 Yorum
6 Numaralı Koğuş, Anton Çehov Acı çektiğime, hoşnut olmadığıma ve insanoğlunun alçaklıklarına şaştığıma göre, demek, ben bir budalayım. 0 Yorum
Altıncı Koğuş, Anton Çehov İki çeşit mutluluk vardır: biri yaşamın özünü kavramaya çalışarak özgür ve derin düşünmek ikincisi ise dünyanın hırgürüne boşvererek yaşamak... 0 Yorum
Altıncı Koğuş, Anton Çehov Gromov'un ablak, geniş yüzü hoşuma gider. Daima solgun, mutsuz, devamlı bir korkuyla hırpalanmış bir ruhu yansıtan bir yüzdür bu. 0 Yorum
Altıncı Koğuş, Anton Çehov Şu anda ay ışığı altında siyah gölgeler olarak gözüken bu insanlar yıllar boyu her gün aynı acıyı çekmişlerdi. Nasıl olmuştu da, o yirmi yıl... 0 Yorum
Altıncı Koğuş, Anton Çehov ~Maaşının yarısını kitaplara harcardı. Lojmanının altı odasından üçü kitaplarla ve eski dergilerle tıka basa doluydu. 0 Yorum
Altıncı Koğuş, Anton Çehov Sıcak , rahat bir çalışma odası ile bu koğuş arasında bir ayrım görmüyorum. Huzur, dinginlik her şeyden önce insanın içinde olmalı. 0 Yorum
Altıncı Koğuş, Anton Çehov +Moralim çok bozuk dostum. Ümitsizliğe düştüm. —Siz de felsefe yapın, -dedi alaycı bir ifadeyle. 0 Yorum
Momo, Michael Ende Sonunda momo'onun gerçek sesini duydu."Bizi kimse tanımamalı" diyordu ses uzaklardan yankılanır casına, "bizim varlığımız... 0 Yorum
Momo, Michael Ende "Bizden kurtulmak için veriyorlar. Artık bizi sevmiyorlar. Ama kendilerini de sevmiyorlar. Hatta hiçbir şeyi sevmiyorlar. Ben böyle diy... 0 Yorum
Momo, Michael Ende Momo'nun hiç kimsenin yapamayacağı şekilde başardığı şey dinlemekti. Belki şimdi pek çok kimse, bu da bir şey mi, herkes dinlemesini bil... 0 Yorum
Momo, Michael Ende Çocuklar bizim doğal düşmanlarımızdır. Onlar olmasaydı insanlık çoktan bizim pençemize düşmüş olacaktı. Çocukları zaman tasarrufuna a... 0 Yorum