Küçük Prens'i üçüncü okuyuşum ilk okuduğumda kendime çok yakın hissetmiştim. Çünkü çocuktum ve sanırım bende avını yutmuş boaba yılanın içini ve dışını görüyordum. Küçük Prens'in gezintisi bana çok fantastik gelmişti. Ve o gezegenlerde daha başka ne olabilir di, bende orada olsaydım nasıl olurdu diye hayaller kurmuştum. İkinci okuyuşum da gezegenlerde ki tanıdık karakterlere yoğunlaşmış dünyadaki tezahürlerine gözlemlemiş gezegenimizde söz sahibi olduklarına esef ile adapte olmuştum. Son okuyuşumda(üçüncü) ise tamamen tilki ile diyaloglarına adapte oldum dahası beni aldı götürdü. Farkında olan modern insanın derin yalnızlığını hüzünlü bir ifadesi idi. Duygulanmamak elde değil. Ve belki hepimiz biri gelip bizi evcilleştirirsin diye varlığını bilmediğimiz gezegenlere umut bağlarız.
0 Yorum :
Yorum Gönder