Deli Kadın Hikayeleri, Mine Söğüt

Siz şimdi hiçbir şey düşünmeden koltukta öyle kaskatı oturun.

Deli Kadın Hikayeleri, Mine Söğüt

"Sakın bana ismimi sormayın Sakın gözelerimin tam içine bakmayın Yanımdan geçerken bana dokunmayın Varsayın ki burada değil, oradayım...

Deli Kadın Hikayeleri, Mine Söğüt

"Ah hadi söyle bana, ölünce içimdeki şarkılara ne olacak benim? Onca şarkı, onca melodi, onca ritim? Diyelim ki yarın ben öldüm, şarkıl...

Deli Kadın Hikayeleri, Mine Söğüt

Doktorcuğum limon ağacı nasıldır bilir misin? Şahane bir ağaçtır. Ve limon çiçekleri muhteşemdir ama gel gör ki meyvesini dilin damağın kama...

Deli Kadın Hikayeleri, Mine Söğüt

Bir keresinde kendi gölgeme gömülmüştüm. Günler geceler boyu gölgemle sevişmiştim. Korkma,demişti yılan gözlü falcı,kadın böyle bir şeydir...

Deli Kadın Hikayeleri, Mine Söğüt

Dağa baktığımda dağ görmem Suya baktığımda su görmem Gözlerimin yerinde derin bir boşluk Yüreğimin yerinde yalçın bir korku Kadınım... k...

Deli Kadın Hikayeleri, Mine Söğüt

"Tanrı bugüne kadar kimin sözünü dinledi ki seninkini dinlesin bre kâfir! Her şey isteğimiz gibi olsaydı Tanrı'ya ne gerek kalırdı....

Deli Kadın Hikayeleri, Mine Söğüt

Denizinde, lağımında, çöpünde kimliksiz cesedim. Kimsesizler mezerlıgında daracık çukurlara sığar dev cesaretim.

Deli Kadın Hikayeleri, Mine Söğüt

"Güneşi sevmeyenlerdendi... Yemek yemeyi sevmeyenlerden... Erkeklerden nefret edenlerden..."

Deli Kadın Hikayeleri, Mine Söğüt

Ah hadi söyle bana, ölünce içimdeki şarkılara ne olacak? Onca şarkı, onca melodi, onca ritim. Diyelim ki yarın ben öldüm, şarkılar da ölür m...

Tüneldeki Çocuk, Sait Faik Abasıyanık

insanlar sabahleyin kalkıyor. o gün ne yapacaklarını çarkı nasıl döndüreceklerini düşünüyorlar. kimi koşup terliyor kimi kafasını kimi adale...

Tüneldeki Çocuk, Sait Faik Abasıyanık

Sonunda sersemce bir çocuk gibi olduğumu anlayıverdin. Niye böyleyim dersin? Sabahleyin evden çıkarken büyük adamlar gibi ciddi, tüccarlar g...

Tüneldeki Çocuk, Sait Faik Abasıyanık

İnsan için çalışan insanın kokusuna karışmış bir moyhoş koku burnuma doluyor, insanoğlu alışan hayvandır, der Dostoyevski Ölüler Evinin Hatı...